Pasquêye so l’élècsion di Monseû d’Audace, gènèrâl di l’ôrde dèl Sainte-Creûs, li 25 di djun 1720.
Saint Tomas a awou raîson[1]
Dè dîre, divins ine quèstiyon,
Qui l’orgowe èst-on grand pètchî
Èt qui l’ monde ènn’ èst tot mâssî.
Lès djins d’ guêre, lès omes di pratique,
Lès cis d’ mèstî èt lès botiques,
Lès véyes, lès bôrgs èt lès viyèdjes
Ènnè r’sintèt sovint l’orèdje.
Dji pou bin même dîre qu’è r’lidjon
On n’èst nin ègzimpt d’ambicion,
Nè d’èvéye, nè dès autes caprices
Qui fèt d’vins l’ monde lès pus grands vices
Èt çoula mèt′ lès dissincions,
Qui sont lès mâleûrs dès mohons.
Onk vout èsse maîsse, l’aute vout k’mander
Ainsi, qué moyin d’ s’acwèrder ?
Lès prôpes Creûhîs, qui sont si bons,
Ènn’ ont awou ’n-échantilyon.
Po èlîre on noû gènèrâl,
Ons a vèyou qui tos lès diâles
Ont faît leû possibe po troûbler
Lès dèsseins dèl comunâté.
Lès ètrandjîrs, a l’élècsion,
Volint k’mincî pal dissincion.
I l’zî d’hint : « Tos vos djônes crapauds,
I fât qu’ nos v’s apirdanhe on pô !
Vos v’ vantez èt d’hez on pô trop.
Nos v’ f’rans véy qui v’s èstez dès sots :
Vos d’hez qu’i v’ fât onk dèl mohon,
Èt si v’ mètrans-ne quî nos vôrons,[2]