- Djewåde, fijha-t i li Ptit Prince.
- Diewåde, responda-t i l’ ovrî ås awiyaedjes.
- Cwè çki vos fjhoz vaici ? dimanda-t i li Ptit Prince.
- Dji relî les voyaedjeus pa paket d’ meye, derit i l’ ovrî ås awiyaedjes. Dj’ evoye les tréns ki ls epoirtèt, ene feye a droete, on côp a hintche.
Ey on rapide plin d’ loumires, groûlant come li tonire, fijha triyaner l’ cahoute di l’ ovrî ås awiyaedjes.
- I sont bén pressés, dijha-t i li Ptit Prince. Après cwè çk’ i cwerèt ?
- Li moenneu del machene n’ è sait ddja rén lu-minme.
Et rouf ! On deujhinme rapide plin d’ loumires vora pa l’ ôte costé.
- I rivnèt ddja ? dimanda-t i li Ptit Prince.
- Ci n’ est nén les minmes, fijha-t i l’ ovrî ås awiyaedjes. C’ est ene discandje.
- I n’ estént nén binåjhes al plaece k’ il î estént ?
- On n’ est måy binåjhe al plaece k’ on-z î est.
Et rouf, come li tonire, on troejhinme rapide plin d’ loumires !
- I porshuvèt les prumîs voyaedjeus, dimanda-t i li Ptit Prince ?
- I n’ porshuvèt rén. I doirmèt ladvins, oudonbén båyî. Gn a ki ls efants ki spotchèt leu narene disconte del finiesse.
- Gn a ki ls efants ki savèt bén çou k’ i cachèt après, fijha-t i li Ptit Prince. I pierdèt leu tins po ene popene di pîce, et ele divént foirt consecante. Et s’ on lzî scrote, i tchoûlèt.
- Il ont del tchance, derit i l’ ovrî ås awiyaedjes.
Hårdêye difoûtrinne