Nin lon di s’ mohon, on bon payizan
Esteut à l’ chèrow è rtournéf si chan.
S’esteut è nôvinp, i féf dejà freu
È l’ manch′ di si èrér èkwèdléf sè deu.
« I fêt in mål bîh, dist-i à s’ vârlè,
J’a rouvî mes mof, vas les kwir, valè ».
Sisial, to kontin, kour èvôy so l’ kô :
« Mutwè, sa pinst-i, frè-j’ d’in pir deu kô !… »
Li dam d'el mohon, insi ki l’ siervant,
Esti tot deu jôn, potlêy è rozlant.
Li vârlè, k’esteu on bè fwèr jônè,
Po no deu kimér boléf divin s’pè.
« Dièw wât ! » lzi dist-i, « ji vin po in sakwè
Ki l’ mès m’a kmandé : advinrif bin kwè ? »
Li dam responda : « sou k’ vo vné fé sial,
ki pôreu l’ savu amon k’d’ès li dial ?
- È bin, di l’ vârlè, l’ mès m’a-t avoyi
Po ki, tot lè deu, ji v’ vins abrèsi.
- Vo bourdè, di l’ dam, è vo pièrdé l’tiès,
Vo n’ mi fré mây kreur ki l’ mès seuy si biès !
- Gran lwèn, di l’ bâsel, po on parey mèsèch,
On s’ pou pasé d’vo, è l’ mès s’ènnè chèch…
- Portan, di l’ vârlè, mes deu bin-amèy,
Sou kji vz a vnou dir è sou k’è d’pu vrèy.
Si vo ‘nnè doté, viné, mousan foû :
Vo kreuré mi l’ mès kwan v' l’ârét oyou. »
To lè treu esonn, ènè von so l’ pwèt,
È l’ souwé vârlè, d’in vwè klér è fwèt :
« Èdon, mès, brèt-i, ki s’è tot lè deu !
- Pa ! surmin, båbô ! », li respon l’ frouleu
Ki n’ pins k’à sè mof è ki lè ratin.
« Oyéf ? » di l’ vârlè ki, sin pièt nou tin,
Hapan lè deu kmér, a si âh lè choufta
Sin k’noulu sèp dir wis ki s’arèsta…
Po sou k’è dè mof, li mès lèz euri,
Èko minm ôtchwè – To l’ mont l’a kompri !
Lè deu mof
Lè deu mof
BSLLW l° 3 (2inme pårteye) p. 37-38,
Lè deu mof