Li bîje èt l' solê si dispètrognint, paski tchake di zês djéve k'il èstéve li pus fwârt.
A ç' momint la, il ont vèyu on voyèdjeû ki rotéve, ravôntchè dins s' mantê.
Il ont toumè d'acwârd ki l' ci k'arivréve a lî fè tirè s' mantê li prèmî sréve riwêtè come li pus fwârt.
Adon, li bîje s'a mètu a choflè di tote si fwace. Mês, pus k'èle chofléve, pus ki l' voyèdjeû si rafûléve dins s' mantê. Èt al fin, li bîje a lèyî ouve.
Adon, li solê a cmincè a lûre. Èt après ça, li voyèdjeû èstéve rachandi, èt il a boudjè s' mantê.
Adon li bîje a dvu ricnoche ki l' solê èstéve li pus fwârt di zèls deûs.
Ci tecse ci a stî basti pa ene djin d' après Nassogne, ki vout dmorer anonime, dizo l' acviernance di l' ortografieu (ki l' a scrît sorlon l' prononçaedje do temoen), po-z esse eplaidî sol mape del Beldjike del waibe do Djåzant atlasse éndjolike des lingaedjes di France et d’ pattavå å pont «Nassogne». L’ eredjistrumint a stî l’ ouve da Lucyin Mahin k’ end a tos les abondroets.
Li tecse est eto rschoûtåve vaici.