(prononçaedje eterpayis
mins, pacô, gn a on mot di rcandjî)
Asteure, bén seur, vola ddja shijh ans! Dji n' aveu co måy raconté ciste istwere ci. Cwand i m' ont rtrové, mes camaerådes ont stî foû binåjhes di m' rivey e vike. Dj' esteu disbåtchî, mins dj' end aléve: «C' est paski dji so scrans».
Asteure, dji so-st on pô rapåjhté. Bon, nén ttafwait, po dire li vraiy! Mins dji sé bén k' il est rivnou so s' bole ca, al pikete do djoû, dji n' a nén rtrové s' coir. Ci n' esteut nén on si pezant coir ki ça! Et del nute, dji schoûte voltî les stoeles. C' est come cénk cints miyons d' xhiletes!
Mins vola k' i s' passe ene sacwè di strawôrdinaire. Li muzea k' dj' aveu dessiné po li ptit prince, e bén, dj' a rovyî d' î mete ene coroye di cur! I nel sårè måy ateler å bedot. Ça fwait k' dji m' dimande: «K' i gn a-t i d' arivé so s' bole? motoit bén ki l' bedot a mindjî l' fleur, po fini?»
Des feyes k' i gn a, dji m' di: «Surmint k' neni! Li ptit prince met s' fleur a hute tos les djoûs a l' anuti pa dzo s' bole di veule, et s' tént i l' bedot a gogne.» Adon, dji so binåjhe. Et totes les stoeles riyèt doûçmint.
Mins des feyes k' i gn a, dji m' di: «On côp ou l' ôte, on n' sondje nén a tot, et raf! Èn anuti, il årè rovyî l' bole di veule; oudôbén, li bedot a vnou sins brut, k' i fjheut spès!» Adon, les xhiletes tournèt tertotes a låmes!!
C' est on foû grand mistere, tot çoula. Por vos ki voet voltî li ptit prince eto, come por mi, rén dvins l' univiers n' est l' minme si, ene sadju, on n' sét wice, on bedot k' nos n' kinoxhans nén a mindjî ene rôze, oyi ou neni!
Loukîz li stoelî. Dimandez vos: Li bedot a-t i mindjî l' fleur, oyi ou neni? Et vos vieroz come totafwait candje!
Et gn a måy nole grande djin ki compudrè k' çoula est si consecant!