Aller au contenu

Li Ptit Prince (Hendschel, 2000)/XII

Èn årtike di Wikisource.
Ciste ouve ci egzistêye eto divins ds ôtès ortografeyes : Rifondant odio-amiståve.
XII.

Sol planete après, il î dmaneut ene sôleye. Li ptit prince n' î a dmoré k' ene faflote, mins il end a stî tafwaitmint disbåtchî:

- Cwè fjhoz vaila? derit i al sôleye, ki n' motixheut nén, d' ashiou pa dvant ene driglêye di vudès botayes eyet ene driglêye di plinnès botayes.

- Dji boe, responda-t ele li sôleye, l' air d' onk ki s' dilåmentêye.

- Douvént boevoz? li dmanda-t i li ptit prince.

- Po rovyî, responda-t ele li sôleye.

- Po rovyî cwè? dimanda-t i li ptit prince, ki s' fijheut ddja må d' leye.

- Po rovyî ki dj' a honte, avowa-t ele tot-z abaxhant s' tiesse.

- Honte di cwè? vola-t i savu li ptit prince, afwaire do li dner on côp di spale.

- Honte di boere! acheva-t ele li sôleye, ki n' motixha pus.

Eyet li ptit prince end ala, tot sondjåd.

«Les grandès djins, vormint, sont foû foû droles», si djheut i dins lu minme, tins di s' voyaedje.

Hårdêye difoûtrinne