Dj' a rade apris a mî cnoxhe cisse fleur la. I gn aveut todi avou, sol planete då ptit prince, des totès simpès fleurs, gåliotêyes d' ene rindjeye di florifouyes, ki n' purdént nén trop del plaece eyet n' disrindjî nolu. Ene matinêye, elle aspitént dins les yebes po distinde al nute. Mins cisse lale, elle aveut djårné on bea djoû, d' ene grinne vinowe d' on n' sét wice. Eyet li ptit prince aveut rwaitî di d' foirt près cisse pitite brokete la, ki n' rishonnéve nén ås ôtès broketes. Motoit esteut çu ene novele sôre di baobab? Mins bén rade, li bouxhon s' djoca di crexhe po-z ataker a-z apontyî ene fleur. Li ptit prince, ki veyeut s' aprester on grand grand boton, sinteut bén k' il aléve rexhe foû di d' la ene aparucion, on miråke. Mins li fleur n' e finixheut nén di s' apontyî po-z esse bele, e cwete dins s' vete tchambe. Ele fijheut bén atincion po tchoezi ses coleurs. Ele si moussive doûçmint. Elle adjustéve ses florifouyes ene a ene. Ele ni voleut nén rexhe må agadlêye, come les fleurs di tonire. Ele ni voleut aparete ki rglatixhante, dins tote si beaté. Ô, oyi, ça! C' end esteut ene, di frikete! Ses mistérieusès apresses avént duré des djoûs eyet des djoûs å lon. Et vola k' èn å matén, djustumint a l' eure ki l' solea s' leve, ele s' aveut mostré.
Et leye k' aveut travayî si pontieuzmint, ele båya et derit:
- Â! Vola seulmint k' dji m' dispiete! Dji vos dmande escuze! Mes tchveas sont co tot ecomelés!
Li ptit prince fijheut des håhås sins s' savu rastini:
- Come vos estoz bele!
- Endon? responda-t ele li fleur, tot doûçmint. Et dj' a vnou å monde å minme moumint ki l' solea!
Li ptit prince advina, pol pus seur, k' ele n' esteut nén foirt po s' rabaxhî, mins i s' sinteut si rmouwé!
- C' est l' eure di ddjuner, pinse dju - derit ele. Vos serîz bén binamé do pinser a mi!
Et li ptit prince, tot cacame, ala cweri ene raiwete avou del frisse aiwe po siervi l' fleur.
Mins, leye, bén rade, elle aveut-st ataké al fé amarvoyî, grandiveuse eyet on pô waeraxhe come elle esteut. On djoû, metans, k' ele djåzéve di ses cwatès spenes, elle aveut dit å ptit prince:
- I polèt bén vni, les tigues, avou leus grawes!
- I gn a nou tigue dissu m' planete, aveut i rclapé li ptit prince. Et di tote manire, les tigues ni mindjèt nén les yebes.
- Dji n' so nén ene yebe, aveut ele respondou doûçmint.
- Escuzez-me!
- Dji n' ricrind nén les tigues, mins dji n' inme nén ene gote les corants d' air. N' årîz nén on toetea po m' mete a oc?
«Dji n' inme nén les corants d' air! Bén astcheyou po ene plante, aveut i sondjî li ptit prince. C' end est ddja ene målåjheye, cisse fleur la I fwait froed, dins vosse payis. C' est må adjinçné. La k' dji vén!
Mins elle aveut staté. Elle aveut vnou a môde di grinne. Ele n' åreut rén yeu seu cnoxhe des ôtes mondes. Tote honteuse d' avu stî atrapêye å moumint k' elle aprestéve ene si biesse minte, elle aveut tossé deus troes côps po rtaper les toirts so les spales då ptit prince:
- Li toetea k' on djheut enawaire?!
- Dji l' aléve cweri, mins vos m' djåzîz!
Adon, elle aveut co tossé pus foirt, por lu avu des rmoirs. Ça fwait k' li ptit prince, mågré k' i n' esteut nén contraire et k' i l' veyeut voltî, aveut rade doté d' leye. Il aveut pris å sérieus des messaedjes tapés al vude, et i s' a rtrové tot målureus. «Dji n' l' åreu nén dvou schoûter, m' a-t i dit on djoû inte cwate-z ouys, i n' fåt måy schoûter les fleurs. I les fåt rwaitî. I les fåt oder. Li minne sipårdeut ses bounès sinteus avå m' planete, mins dji n' parvineu nén a avu bon. L' istwere des grawes, ki m' aveut fwait assoti, ele m' åreut dvou mouwer» I m' a co dit:
«A ç' moumint la, dji n' a rén compris! Dji l' åreu yeu dvou djudjî d' après çou k' ele fijheut, et nén d' après çou k' ele dijheut. Ele mi bayive ses sinteus, ele mi louméve. Dji n' åreu nén dvou peter å diâle! Dj' åreu dvou adviner come elle esteut tinre, pa drî ses fayêyès emantcheures. Les fleurs sont télmint po dire on djoû blanc et l' ledmwin noer. Mins dj' esteu trop djonne po-z esse capåbe del vey voltî.»
Hårdêye difoûtrinne