Li cénkinme djoû, c' est co todi p' l' amor do bedot ki dj' apurda on grand secret dins l' vicaedje då ptit prince. I m' dimanda platezak, sins bambyî, come onk k' åreut lontins tuzé a çoula sins moti:
- On bedot, s' i mougne les bouxhons, i mougne les fleurs eto?
- On bedot, ça mougne tot çou k' il avize.
- Minme les fleurs avou des spenes?
- Oyi, ça. Minme les fleurs avou des spenes.
- Mins a cwè çk' ele siervèt, d' abôrd, les spenes?
Dji n' e saveu rén. A ç' moumint la, dj' esteu k' dji sayive do disvistrer on boulon trop seré, après m' moteur. Dj' esteu tracassî ca dji cmincive a comprinde ki m' moteur esteut vraimint djus. Et come l' aiwe po boere baxhive, dji n' aveu nén boune idêye.
- A cwè çk' ele siervèt les spenes?
On côp k' il aveut dmandé åk, li ptit prince ni leyive måy ouve. Måvlé après m' boulon, dji responda tot l' minme cwè:
- Les spenes, ça n' sieve a rén. Ci n' est ki del calinreye dins les fleurs, la!
- Ô! fijha-t i.
I dmora on boket sins moti, et adon i sclåtcha, come rôcuneus après mi:
- Dji n' vos croe nén! Les fleurs sont flåwes. C' est des inocinnes. Ele si rapåjhtèt come ele polèt. Ele si croeyèt ewaerantes, avou leus spenes!
Dji n' a rén respondou. A ç' moumint la, dji pinséve: «Si ç' fayé boulon la tént co bon, djel frè peter a côps d' mårtea!» Li ptit prince mi côpa co on côp dins mes tuzaedjes:
- Ça fwait k' vos pinsez, vos, ki les fleurs!
- Neni! Neni! Dji n' pinse rén do monde! Dj' a respondou tot l' minme cwè! Mi, dji m' ocupe di sérieusès afwaires!
I m' riwaita tot cacame.
- Di sérieusès afwaires!
I m' veyeut avou on mårtea dins ene mwin, avou mes doets tot dåborés d' cråxhe, di clintchî so on cayet ki li avizéve mo laid.
- Vos dvizez come les grandès djins!
Dj' esteu on pô ahonti. Mins, sins s' fé må d' mi, i djha co:
- Vos n' savoz rén discomeler! Vos maxhîz totafwait!
Il esteut foû mwais après mi, vormint. I schoyeut ses tchveas dorés dins l' vint:
- So ene planete, dji cnoxhe on Monsieu rodje viyolé. I n' a måy odé ene fleur. I n' a måy riloukî ene sitoele. I n' a måy veyou voltî ene sakî. I n' a måy rén fwait d' ôte ki des acdicions. Et tote djoû, come vos, i ndè va: «Dji so-st ene sakî di sérieus! Dji so-st ene sakî di sérieus!» Et ça l' fwait rinfler, télmint k' il est grandiveus. Mins ça n' est nén ene sakî, c' est èn åbusson!
- On cwè?
- Èn åbusson!
Asteure, li ptit prince esteut tot bladje télmint k' i s' tourmintéve.
- I gn a des miyons d' anêyes ki les fleurs fabrikèt des spenes. I gn a des miyons d' anêyes ki les bedots mindjèt tot l' minme les fleurs. Et ça n' sereut nén sérieus do s' dimander douvént çk' ele si forboutèt si foirt po s' fabriker des spenes ki n' siervèt måy a rén? Est çki ça n' est nén consecant, li guere des bedots eyet des fleurs? Est çki ça n' est nén pus consecant ki les carculs da on Monsieu rodje et crås? Et si dji cnoxhe, mi, ene fleur come i gn a pont d' ôte å monde, nole påt, a pus k' so m' planete, eyet k' on ptit bedot distrureut d' on côp, raf, on matén, sins ddja s' aporçure di çou k' i fwait, ça n' est nén consecant, çoula?
I rodjixha.
- Si gn a ene sakî, derit i, ki voet voltî ene fleur k' i gn a k' ene di pareye a leye avå les miyons et les miyons di stoeles, c' est assez por lu esse binåjhe cwand i les rwaite. I pinse dins ouve: «Mi fleur est ene sadju, låvå\ldots» Mins si l' bedot mougne li fleur, por lu, c' est come si totes les stoeles distindrént d' on côp!
Et ça n' est nén consecant, çoula!»
I n' sava rén dire di pus. Tot d' on côp, i s' meta-st a braire ses ouys tot foû. I fjheut spès. Dj' aveu leyî tchaire mes usteyes. Dj' end aveu d' keure, di m' mårtea, di m' boulon, del soe eyet del moirt. I gn aveut so ene sitoele, ene planete, li minne, li Tere, on ptit prince a rapåjhter! Djel hossive. Dji li djheu: «Li fleur ki vos veyoz voltî, ele ni pout må! Dji li dessinrè on muzea, a vosse bedot! Dji dessinrè ene årmeure po vosse fleur! Dji!» Dji n' saveu cwè dire å djusse. Dji m' sinteu pår pawene. Dji n' saveu cmint ariver dlé lu, eyu l' ritrover! C' est si målåjhey a comprinde, li payis des låmes.
Hårdêye difoûtrinne