Avå nos rowes, cwand del novele anêye
On sint ene hinêye di wåfes et d’ bons galets
Åtoû del tåve, on s’ rashonne po l’ eurêye
Ca l’ novelan s’ batijhe d’ on crås cafè
Cwand meynute soune, on s’ rabresse, on s’ fiestixh
Et c’ est plin d’ djoye k’ on-z etind repeter :
Et dji vs sohaite ene boune anêye,
Crolêye,
Et dji vs sohaite ene boune santé,
Crolé.
S’ on fwait bombance mon les ureus del tere
I n a des cis ki Diè a meskeyou
Des ptit mamés å blanc vizaedje di spér
Tot dclicotés, nd evont-st a panea-cou
Cwand meynute soune, on les voet sol pavêye
Vs sititchî ene nûle tot vs dijhant d’ ene greye vwès :
Mi, dji vs sohaite ene boune anêye,
Crolêye,
On ptit valet,
C’ est do bouneur après.[1]
Si les anêyes si shuvèt-st al cawêye,
Ele ni fjhèt nén come les tchvås d’ tourniket :
Cwand ele ripassèt, ci n’ est k’ e nosse pinsêye
Ene feye evoye, on lzî doet dire adiè.
Rovians les don, ces schoyowès anêyes
Et po fiesti l’ cisse ki vént d’ ataker,…
Dji vos sohaite ene boune anêye,
Crolêye,
Et dji vs sohaite ene boune santé,
Crolé.
Li tchanson a stî scrîte al dimande di Jeanine Broca, k’ il aveut djouwé avou leye å teyåte do Troca, sorlon Jean Loos, k’ el dit divins l’ sitroete plake eredjistrêye å Coirneu d’ Hu diviè 1995, prumire djive.