sèyèsse hièrtchêyes so nosse martchî
po avu leûs-ohês k’frohîs.
Dji n’ di rin, mês qui l’ diâle mi bate,
si dji n’ vindéve mès deûs savates,
po beûre on nohèt à l’ santé
dè bouria qu’ lès-âreût rouwés !
Alez, tos vos m’-hés d’ pâtriyotes,
qui l’ diâle vis d’hite èt qu’i v’ dicrote !
On djoû vêrè qui v’ pârez bin
di nos-aveû d’né tant d’ chagrin !
Vos-avez distrût l’ câtèdrâle
avou s’ bê âté, s’ bê docsâl,
sacadjî l’ mausolé Markâ
ci bon prince qu’a bâti l’ palâs ;
èt çou qui m’ fêt pâmer d’ tristèsse
èt drèssî tos lès dj’vès d’ nosse tièsse,
kitrâgné l’ binamé cruç’fis,
qui fêt l’ djôye di tot l’ paradis ;
spiyî lès clokes à côp d’ cougnêye
qui rèdjouwihîn′ tote li vèye,
distèrminé l’ pus bê clokî
qui mây di s’ vèye on-z-âye loukî,
qu’aveût-ine creûs dès mîs dorêyes
qu’aléve câzî djusqu’âs nûlêyes,
Pådje:Marian de Saint-Antoine - Pasquèye di Dj’han Sâpîre, pwèrteû-â-sètch, 1993 (M. Piron, Anthologie, 76-83).djvu/7
Cisse pådje ci a stî coridjeye ey est l’ minme ki l’ sicanaedje.
