E corti d’ nosse måjhone, i crexheut-st on rôzî,
I crexheut-st on rôzî toplin d’ lai-m’-e-påye,
I crexheut-st on rôzî rimpli d’ tos mehins
Et k’ on n’ acontéve nén.
I cxhiyive si pôve veye inte deus royes di påkîs,
Inte deus royes di pakîs ki n’ florixhèt måy,
Inte deus royes di pakîs, ces fleurs di sårco
Ki n’ moreut i so l’ côp !
On djoû, vla ene bele djonne feye arestêye e cotjhea,
Arestêye e cotjhea rimpli d’ fleurs floreyes,
Arestêye e cotjhea dvant l’ pôve mesbrudjî,
K’ on n’ aveut måy loukî.
Elle esteut pår si frisse, ses ouys estént si beas,
Ses ouys estént si beas ; por lu, kéne merveye
Ses ouys estént si beas k’ on miråke si fjha.
Li rôzî florixha.
I n’ florixha k’ ene rôze ossu blanke k’ on feu-d’-li,
Ossu blanke k’ on feu-d’-li, vs årîz dit ene nivaye,
Ossu blanke k’ on feu-d’-li, ki s’ drove tot doûçmint
E l’ aireur d’ å matén.
Li crapåde plinne di djoye do l’ vey si djonne flori,
Do l’ vey si djonne flori ‒ les femes sont canayes ‒
Do l’ vey si djonne flori, sor lu s’ abaxha :
Li ptite rôze l’ ecinsa.
L’ odeur esteut si doûce k’ el båshele el côpa,
K’ el båshele el côpa po s’ fé ene gågåye,
K’ el båshele el côpa po l’ mete å flotchet
Di s’ bea noû coirsulet.
Mins, l’ pormoennåde fineye, li rôze aveut flouwi.
Li rôze aveut flouwi so les belès cåyes.
Li rôze aveut flouwi… Sins minme on louca,
Djus d’ leye, ele li tapa.
Li corti, c’ est nosse tere ; mi, c’ est li ptit rôzî ;
Mi, c’ est li ptit rôzî ki n’ florixh pus måy ;
Mi, c’ est li ptit rôzî ; mi cour, c’ est s’ blanke fleur ;
L’ amour, c’ esteut si odeur.
Li ptit rôzî
Li ptit rôzî
rortografiaedje da Lucyin Mahin, e rfondou walon
L’ Aberteke,
Schoûtez Lucien Mahin emey tchapele
(prononçaedje zero-cnoxheu)
(prononçaedje zero-cnoxheu)
Li ptit rôzî