Lès moûnîs

Èn årtike di Wikisource.
Ciste ouve ci egzistêye eto divins ds ôtès ortografeyes : Mwaisse copeye —  Rifondou walon.
Lès moûnîs
rortografiaedje da Lucien Mahin

Lès moûnîs
(aîr dèl botrèsse)
1.

Si on savèt ç’ qui lès moûnîs
Fièt mougni aus djins do payis.
Èt lonlala, on lès voyrèt
A l’ potance, a l’ potance ;
Èt lonlala, on lès voyrèt
A l’ potance ou au djibèt.

2.

Dès pwès, dès vèces èt dès marons
Po leû molin, tt’-à-faît èst bon.
Èt lonlala, v’là poqwè
On gonfule, on gonfule
Èt lonlala, v’là poqwè ;
On gonfule à s’ fè pètè.

3.

Avu do l’ tchaus’ et do mwaîs grin,
I fièt do l’ farene di frumint.
Èt lonlala, c’èst come ça
qu’à l’ vapeûr, qu’à l’ vapeûr ;
Èt lonlala, c’èst come ça
Qu’i v’ fièt mougnî do canistia

4.

I ramassèt t’t avau lès tch’mins
Lès-ouchas d’ vache èt lès cias d’ tchin.
Èt lonlala, ç’ n’èst nin po rin
Qu’ leû farène, qu’leû farène ;
Èt lonlala, ç’ n’èst nin po rin
Qu’ leû farène vos rondje lès dints.

5.

Gn-avèt on côp on vî moûnî
Qu’astèt l’ pus brâve di tot l’ payis.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

6.

Ci moûnî-là avèt quate fis
Qu’astint tortos parèys à li.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

7.

I d’manda on poû au pus vî
« As’ pris l’ moutère di ç’ mounéye ci ? »
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

8.

« Ây, papa, vos savoz bin
Qui ç’t afaîre-là ni s’ rovîye nin. »
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

9.

I d’mande au deûzinme di sès fis
S’il avèt pris l’ moutère ossi.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

10.

Dji roviyrès putôt m’ pâtèr’
Qui di rovyi d’ prinde li moutère.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

11.

I passe au trwasinme, au quatrinme :
Il avint pris l’ moutère tot l’ minme.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

12.

Dji n’ mi fiye nin du tout a vos,
Tas di vaurins qui vos èstoz !
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

13.

Tos lès quate, vos avoz rovyi
Di rimpli vosse divvâr vêci.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

14.

Èt pa là-d’ssus, nosse brâve moûnî
Po l’ cinquinme côp èl prit ossi.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

15.

Èt portant, c’èstèt li moûnî
Li pus brâve di tot nosse pays.
Èt lonlala, on sét bin
Qu’ dins l’ farène, dins l’ farène ;
Èt lonlala, on sét bin
Qu’i-gn-a wêre di brâvès djins.

Durant Indicatif erirece eyet concicioneus avou l’ cawete di codjowaedje « -(r)ès, -(r)èt » (minme prononçaedje ki l’ francès « -(r)ais, -(r)ait ».
Viebes del deujhinme troke avou on court « i » come a Dinant ey al Fåmene.