Aller au contenu

Evandjîle sorlon Marc/IX

Èn årtike di Wikisource.

IX.

1. Elzî dit co :
« Vor’mint dji v’s èl dit :
avå lès cis qu’sont chal,
quéquonk ni gostèy’ront nin l’mwért
divant d’avu vèyou li rwèyôme dà bon Diu
qu’arive è tote si fwèce. »

Li Transfiguråcion.

2. Si djoûs pus tård
Jézus ni prind-st-avou lu
qui Pire, Djåke èt Dj’han.
Elzès fêt griper å-d’zeûr dèl montagne
tot a fêt foû dèl vôye.
Et d’vant zèls i candje tot :

3. sès håres atakèt a r’lûre,
èles dim’nèt si blanke,
tél’mint blanke,
qui nou folon so l’tére
ni pout blankî parèy.

4. Et vochal
qu’Elie èt Moîse si mostrèt :
is d’vizèt minme avou Jèzus.

5. Ni polant s’rat’ni
Pîre dit-st-a Jèzus :
« Mêsse,
i fêt si bon d’èsse chal,
fans-gn’ treûs tintes,
eune por vos,
eune po Moïse,
eune po Elie ? »

6. Nèni,
i n’sé pus qwè :
zèls treûs fruzihèt d’sogne
dès pîds al tièsse.

7. Ine nûlèye s’amonne sor zèls
èt ’lzès rafûle tot.
È l’nûlèye is oyèt-st-ine vwès
qu’èlzî dit :
« Ci chal èst m’fi,
djèl veû vol’tî,
hoûtez-l’… »

8. So l’côp is loukèt tot-åtou :
mins is n’vèyèt pus nouk.
Jèzus èst tot seû avou zèls.

9. Tot rid’hindant d’la-d’zeûr
Jèzus èlzî rik’mande bin
dè wårder çoula por zèls.
Is nèl poront raconter ås ôtes
divant qui l’fi d’l’ome
ni s’seûye dispièrté d’amon lès mwérts.

10. Po lès ôtes is t’nèt don leû linwe.
Mins inte di zèls,
c’è-st-ine bèle kibat’rèye
qwè-z-èst-ce qui çoula vout bin dîre :
si dispièrter d’amon lès mwérts ?

Elie deut rim’ni.

11. Is sont la, åtou d’lu.
a d’mander po qwè po come.
Is d’hèt :
« Poqwè lès docteûrs di li lwè d’hèt-is
qu’Elie deût rim’ni l’prumî ? »

12. Jèzus èlzî èsplike :
« Awè save,
Elie rivinrè l’prumî,
èt r’mètrè tot d’adram.
Mins adon, kimint a-t-on scrît
so l’fi d’l’ome
qu’i sofrirè tot plin
èt qu’sèrè må vèyou ?

13. Vor’mint dji v’s èl dit :
Elie èst dèdja m’nou.
Is l’ont-st-arindjî a leû manîre
sorlon çou qu’èst scrit sor lu. »

Li ci qu’aveût l’hôt-må.

14. Is r’djondèt lès ôtès discipes.
Is vèyèt sacwantès djins åtou d’zèls :
dès docteûrs di li lwè discutèt qu’arèdje.

15. A ponne vèyèt-is Jèzus
qu’lès djins fruzihèt tot
èt acorèt po lî dire bondjoû.

16. Lu èlzî d’mande :
« Di qwè discutez-v’ avou zèls ? »

17. Onk lî rèspond d’å mitan dès djins :
« Mêsse,
dji t’a aminé m’fi,
il èst tot èmacralé,
i n’pipe nou mot.

18. Qwand l’diâle s’ènn’acapare,
tot wice qui ç’seûye,
èl bouhe djus.
Adon i glète èt crine dès dints
èt sowe tot èvôye.
Dj’a dit a tès discipes
dè tchèssî l’ diâle foû d’lu,
mins is sont bin trop naw. »

19. Jèzus ’lzi rèspond :
« Quéne indjince sins fwè ?
Disqu’a qwand sèrè-dje avou vos-ôtes ?
Disqu’a qwand va-dju vos sofri ?
Djans, aminez-mèl. »

20. On li amonne don l’valèt.
Mins a ponne veût-i Jèzus
qui l’diâle kiheût l’èfant
èt l’fêt toumer d’convulsion :
i s’kirôle al tére,
i glète,
i s’racrampih tot.

21. Jèzus dimande a s’pére :
« Dispôy kibin d’tins a-t-i çoula ? »
Ci chal rèspond :
« Dispôy tot djonne.

22. Awè,
èt co sovint
li diâle li bouhe è feû
èt d’vins lès êwes :
i såye dèl piède.
Mins si v’polez fé ’ne saqwè,
lèyiz-v’ adîre,
vinez a nosse sécoûrs. »

23. Jèzus lî dit :
« Kimint : si v’polez… ?
Tot èst vor’mint possibe
si t’as ’ne dimèye çans di fwè… »

24. So l’côp,
li pére dè valèt brêt po dîre :
« Dji creû,
mins m’nez å sécoûrs di m’fwè
qu’èst tote tène. »

25. Jèzus veût lès djins qu’acorèt.
i rabrouf’têye li måssî diâle
tot lî d’hant :
« Diâle mouwê èt soûrdô,
mi, dji tèl kimande,
va-s foû di ç’valèt chal
èt å grand jamåy
n’î r’mousse måy pus. »

26. Li diâle si brêt tot mwért,
i k’heût a l’arèdje l’èfantèt vanne foû d’lu.
Ci chal ravize on mwért,
si fwért,
qui sacwant tûzèt èt d’hèt
« il a d’hoté. »

27. Mins Jèzus apice si min
èt l’dispiète :
li valèt si r’lîve.

28. Rintré èl mohone,
èt inte di zèls,
lès discipes dimandèt-st-a Jèzus
« Et poqwè don, nos-ôtes,
n’avans-gn’ polou èl taper foû ? »

29. Elzî dit :
« Cisse sôr la ni r’plôye bagadje
qu’a côp d’priyîre. »

Deûzinme anonce dèl passion.

30. Enn’alant di d’la,
is tchèrèt tot avå l’Galilêye :
i vout qui nouk nèl rik’nohe.

31. Awèt
il ac’sègne sès discipes.
Elzî dit :
« Li fi d’l’ ome sèrè lîvré
å pouvwér dès omes.
Cès chal èl tow’ront.
Mins stindou reût mwért,
après treûs djoûs
i si r’lîvrè… »

32. Mins zêls n’arivèt nin a comprinde
tot çou qu’èlzi dit :
Is ont sogne di d’mander qwè.

Quî èst l’pus grand ?

33. Is m’nèt disqu’a Capharnaüm.
Ine fèye èl mohone èlzi d’mande :
« Di qwè av’ tant k’batou
tot-oute dèl vôye ? »

34. Mins is d’morèt boke cozowe.
Awè,
avå lès vôyes is s’ sont-st-apougnîs,
zèls sès discipes,
po sayî d’savu,
quî èst l’pus grand…

35. Jèzus s’achît.
i houke lès Doze
èt ’lzî dit :
« Si ’ne saquî vout èsse li prumî,
qu’i våye si mète al cowe
èt qui d’turtos
i seûye li chèrviteû. »

36. Adon i houke ine-èfant,
èl mète å mitan d’zèls,
èl rabrèsse èt ’lzî dit :

37. « Tot qui aconte onk di cès èfants
po m’fé oneûr,
c’èst mi qu’aconte ;
èt l’ci qu’m’aconte
ci n’èst nin mi qu’aconte,
mins bin l’ci qu’m’èvôye. »

Ci qu’n’èst nin disconte nos-ôtes…
è-st-avou nos-ôtes.

38. Dj’han lî dit :
« Mêsse,
nos avans vèyou ’ne ome
qui tchèsse èvôye lès diâles
tot s’chèrvant d’vosse nom,
èt portant i n’nos sût nin.
Nos l’ènn’avans èspètchî
pwice qu’i n’nos sût nin. »

39. Mins Jèzus dit ;
« Ni l’ènn’èspètchîz nin.
Nèni save,
nouk ni pout s’chèrvidèl fwèce di m’nom,
èt so l’minme tins
må djåzer sor mi.

40. Li ci qu’n’èst nin disconte nos-ôtes
ci la è-st-avou nos-ôtes.

41. Awè,
li ci qui v’dôrè on côp d’êwe
pace qui v’s èstez po l’Cris’,
vor’mint dji v’s èl dit
i n’pièdrè nin si r’compinse. »

Gâre a vosse pê si vos fez trèbouhî on p’tit.

42. « Tot qui f’rè trèbouhî
on seûl di cès p’tits qu’ont l’fwè,
i våt mi por lu qu’on li atèle
ine pire di molin al hanète,
èt qu’insi afûlé
on-z-èl tape èl mér.

43. Si t’min ti fêt trèbouhî,
côpe-lu …
i våt mi por twè
di moussî èl vèye avou ’ne min djus
qui d’avu tès deûs mins
po tchèrî tot dreût è l’infér,
è fouwå qui n’ si distît måy

44. la wice qui lès viérs ni crèvèt måy
èt wice qui l’feû ni s’distît pus.

45. Si t’pîd ti fêt trèbouhî,
côpe-lu…
i våt mî por twè
d’èsse houlé pètoye
po moussî èl vicårèye,
qui d’avu tès deûs pîds
po-z-èsse tapé è fouwå d’l’infér.

46. la wice qui lès viérs ni crèvèt måy
èt wice qui l’feû ni s’distît pus.

47. Si ti-oûy ti fêt trèbouhî,
råye-lu…
I våt mî por twè d’èsse bwègne
po moussî è rwèyôme dè bon Diu,
qui d’avu tès deûs oûys
po-z-èsse tapé è fouwa d’l’infér,

48. la wice qui lès viérs ni crèvèt måy
èt wice qui l’feû ni s’distît pus.

49. Awè,
li feû dismantchêye tot.

50. Li sé è-st-ine saqwè d’bon.
Mins si l’sé piède si gos’,
avou qwè lî r’sal’rè-t-on ?
Wårdez l’sé è vos-minme.
Et sèyîz è påye inte di vos-ôtes. »