Evandjîle sorlon Marc/IV
IV.
Li fåve dè sèmeû.
1. A novê,
Il atake a ac’sègnî
å bwérd dèl mér.
Branmint dès djints
si rassonlèt ad’lé Lu
å pont qu’I potche à batê
èt s’î achît, la so l’mér.
Lès djints, zèls, sont so l’tére
qu’is loukèt vè l’mér.
2. Elz’ac’sègne sovint avou dès fåves.
c’èst s’manîre a Lu d’ac’sègnî.
Elzî dit :
3. Asteûre, oyez…
« Vochal :
li sèmeû mousse foû po sèmer.
4. So l’tins qu’i sème
dès grins toumèt al dilongue dèl vôye.
Lès oûhêts m’nèt
èt magnèt tot.
5. Dès-ôtes toumèt so ’ne pîreûse tére,
la wice qui l’bone tére èst råre.
Pwice qui l’coûce di tére n’èst nin spèce
is lèvèt rad’mint.
6. Mins qwand l’solo tchåfe,
èlz’a vite rostî :
pace qu’is n’ont nole rècène
is sont so l’côp souwés.
7. Ennè tome ossi avå lès spènes.
Lès spènes crèhèt,
èt zèls sèfokèt :
adon is n’pwèrtèt rin.
8. Quéqu’onk toumèt-st-èl bone tére :
is lèvèt, crèhèt
èt rapwèrtèt dès frût′,
onk ènnè rapwète trinte,
ine-ôte swèssante,
co ine-ôte cint. »
9. Et i dit :
« Qui l’ci qu’a dès orèyes
po-z-ètinde,
ètinsse… »
10. Qwand is s’ritrovèt inte di zèls,
lès Doze,
avou lès cis qu’sont-st-åtou d’Lu,
volèt tot saveûr so lès fåves.
11. Adon, èlzî dit :
« A vos-ôtes a stu confiyî l’mistére
dè Rwèyôme dè bon Diu.
Mins po cès la qu’sont foû
tot ’lzî vint avou dès fåves :
12. po qu’tot r’wêtant
is loukèsse sins vèy
èt qu’tot-z-oyant
is oyèsse sins comprinde,
di sogne :
qu’is n’candjèsse di vicårêye
èt qu’on n’èlzî acwède leû pardon. »
Li sèmeû sème li Parole.
13. Elzî dit co :
« Vos n’vèyez nin ?
Djans… è cisse fåve chal…
Nèni… ?
Kimint frez-v’ adon
po comprinde lès ôtès fåves ?
14. Li sèmeu sème li Parole.
15. Vo-’lzès-lalès cis d’al dilongue dèl vôye,
wice qui l’Parole èst sèmêye :
qwand is l’oyèt,
å pus abèye li diâle acoûrt
èt tape foù l’Parole
qu’a stu sèmêye è leû coûr.
16. C’est pîron parèy po lès cis
qu’ont stu sèmés so ’ne pîreûse tére :
qwand is oyèt l’Parole
leû coûr bouhe di djôye,
èl riçûvèt vol’tî.
17. Mins l’Parole n’a nole tchance
dè prinde rècène è leû coûr,
ca is sont candjants.
Insi :
po l’pô qu’is sèyèsse rabrouf’tés
ou d’vins lès transes
a cåse dèl Parole,
rad’mint is pièrdèt pîd.
18. Dès ôtes,
sèmés d’vins lès spènes,
oyèt bin l’Parole :
19. Mins lès mås d’tièsse dèl vicårêye,
lès acwintances avou lès ritchèsses
èt lès d’zirs di totes sôrs
sont-st-è leû coûr.
Li Parole è-st-insi sèfokêye
èt n’pwète nou frût′.
20. Lès cis qu’sont sèmés èl bone tére
oyèt l’Parole,
l’acontèt d’bon coûr
èt rapwèrtèt dè frût′ :
onk dè trinte,
ins-ôte dè swèssante,
co ins-ôte dè cint. »
Li kinkèt po d’zos l’lét.
21. Elzî dit :
« Esprind-t-on l’kinkèt
po l’ catchî,
ou l’mète po d’zos l’lét ?
N’våt-i nin mi
dèl mète so l’djivå ?
22. Ca vor’mint,
tot çou qu’èst catchî
vinrè-st-å grand djoû,
li pus p’tit dès s’crèts
tot l’monde èl sårè…
23. Si ’ne saquî
a dès orèyes po-z-ètinde,
qu’il ètinsse… »
24. Elzi dit :
« Loukîz bin
a tot çou qu’vos oyez…
Li mèzeûre don vos v’chèrvez
chèrvirè po vos-ôtes,
èt vos ’nnårez co d’pus,
po l’rawète.
25. Awè chète,
å ci qu’ènn’a
on lî ènnè dôrè co,
adon qu’å ci qu’n’a rin
on li prindrè minme
çou qu’il a… »
Li s’mince qui crèh tote seûle.
26. I dit :
« Insi èst li rwèyôme dè bon Diu :
tot fî parèy qu’ine ome
qui tape li s’mince èl tére.
27. Qu’i s’èdwème
ou qu’i s’dispiète,
di djoû
come di nut′ :
li s’mince djèrmêye èt crèh,
èt n’sé-t-i nin k’mint.
28. Di lèye-minme,
li tére done dès frût′ :
ça atake avou on djèt,
adon on pôte so l’djèt,
adon dès grins plin l’pôte.
29. Et qwand l’grin èst maweûr,
sins tchik’ter,
l’ome î mète li få,
ca l’awous′ èst la. »
Li grin d’moståde.
30. I dit :
« A qwè ravize li rwèyôme dè bon Diu ?
Quéne fåve poreût bin èl cont’ni ?
31. Il èst parèy å grin d’moståde
qu’a stu sèmé èl tére :
di totes lès s’minces dèl tére
c’èst lu l’pus p’tit.
32. Mins qwand il èst sèmé,
i crèh,
èt d’vins adon pus grand
qui totes lès ôtès plantes.
I lî crèh dès grossès brantches
å pont qu’lès oûhês dè cir
sont-st-a houte è si-ombe. »
33. Avou d’ôtes fåves totes parèyes
èlzî dit l’Parole,
sorlon çou qu’is polèt comprinde.
Mins sins fåves
I n’èlzî dit rin.
34. Mins qwand c’èst qu’è-st-a pårt
avou sès discipes,
èlzî èsplike tot.
Poqwè av’ si sogne ?
35. Li minme djoû, so l’al-nut′,
èlzî dit :
« Passans di l’ôte dès costés. »
36. Is lèyèt lès djints la.
Is prindèt Jèzus so l’batê
tél qu’Il èst.
Dès-ôtès batês sont-st-avou zèls.
37. On måva toûbion d’vint s’èlîve,
lès vågues si tapèt so l’batê,
si fwért,
qui ci-chal si rimplih d’êwe.
38. Lu èst so li-drî,
on cossin d’zos s’tièsse,
I dwème.
Els dispièrtèt èt lî d’hèt :
« Mêsse,
ça n’vis fêt don rin
qui n’s èstans pièrdous ? »
39. I s’dispiète,
rabrouf’têye li vint,
èt dit-st-a l’mér :
« Tês-tu,
seûye mûz’lêye… »
Li vint tome,
li mér si tint keû.
40. Adon èlzî dit :
« Poqwè èstez-v’ si couyon ?
Vos n’av’ don nole fwè ? »
41. Is fruzihèt dès pîds al tièsse,
èt s’dihèt onk a l’ôte :
« Qui èst-ce ci chal ?
Awè,
minme li vint èt l’mér
èl hoûtèt. »