Aller au contenu

Èvanjile d’après sint Djan/XI

Èn årtike di Wikisource.
XI

1. Jëstëmin, i n-aveût on malade, Lazare dë Bèthanie, dè vëladje dë Mariye èt Marthe së soû.

2. C' èsteût Mariye qu'aveût windë l' Sègneûr dë sinbon èt qui li aveût r'soûwé sès pîds avou sès tchfias, èt c'èst s' frére Lazare qu'èsteût malade.

3. Lès deûs soûs ont st-avôyi li dire: "Sègneûr', lë cë quë t' veûs volti èst malade."

4. Quand il a st-oyë intindë ça, Jésus dët :"Cë malade-là n' va ni à l' mwart, mins c'èst po l' glwère dè Bon Dië, po quë l' Fë dè Bon Dië ènnè seûye glorëfiyî."

5. Et Jésus vèyeûve volti Marthe èt s' soû èt Lazare.

6. Quand il a st-oyë aprins qu' Lazare èsteût malade, i d'mëra co deûs djous àl' place oùçqu'il èsteût.

7. Après ça seûl'mint, i dët à sès scolis: "Ralons r'zè èl' Judée."

8. Lès scolis li dire: "Rabbi, onawère, lès Jwifs volîne të fé morë à côps d'pîres èt t'èrvas lauvau?"

9. Jésus l'zis rèsponda: "Est-ce quë l'djou n'a ni doze eûres? Së one saquë rote dè timps dè djou, i n' trëbouke ni paçqu'i veût l' lëmîre dë ç'monde-cë;

10. mins së one saquë rote dèl' nêt, i trëbouke paçquë l' lëmîre n'èst ni au d'dins dë d'dlë."

11. I causa insë èt après ça i l'zis dët: "Lazare, nost' amë, s'a èdarmë; mins djë m' vas l' dëspièrtér."

12. Lès scolis li dirîne: "Sègneûr',së s'a èdarmë, i sèrè chapé."

13. Mins Jésus aveût causé dèl' mwart èt zèls avîne sondjî qu'i causeûve dè r'pôs dè somèye.

14. Jésus l'zis dët franch'mint adon: "Lazare èst mwart…

15. …èt djë m' rafîye, à cause dë vos-autes, po qu' vos crwèyoche, dë ni oyë sti là. Mins ènn'alôn.ne ad'lé lë."

16. Là d'sër, Tomas sorlomé Didyme (ça vout dire djèrmale) dët aus scolis: "Alons-ne, nos autes ossë, morë avou lë."

17. Estant arëvé insë, Jésus l' trova dèdjà dins l' tombe dëspôye quate djous.

18. Ça fait qu' Bèthanie n'èsteût ni lon èrî d' Jérusalèm, à pau près quénze këlomètes.

19. Branmins dès Jwifs èstîne vënës addé Marthe èt Mariye po lès r'consolér po leû frére.

20. Quand Marthe a oyë st-aprins qu' Jésus arëveûve, èle èn'ala à s' rèsconte; dè timps qu' Mariye dëmèreûve èl' maujone.

21. Marthe d'abôrd dët st-à Jésus: "Sègneûr, së t'areûs sti vêcë, më frére në sèreût ni mwart.

22. Et asteûre djë sés quë tot ç' quë të d'mandrè au Bon Dië, lë Bon Dië tè l' dôrè."

23. Jésus li dët: " Të frére ravëkrè."

24. Marthe li dët: "Djë sés bén qu'i ravëkrè àl' Résurècsion, lë dêré djou."

25. Jésus li dët: "Djë sos l' Résurecsion èt l' Vîye; lë cë quë m' crwèt, maugré co qu'i sèreût mwart, i vëkrè,…

26. …èt n'émpôrte qui, quë vëke èt crwèt dins më-min.me, i n' mourrè jamais; crwès' çolà?"

27. Ele li dët: "Ayë, Sègneûr. Djë crwès qu' t'ès l' Christ, lë Fë dè Bon Dië, quë vént dins l' monde."

28. Après oyë causé insë, èle èn'ala èt apèla Mariye së soû è catchète, è dëjant: "Lë Maisse èst là èt i t'apèle."

29. A cès paroles-là, abîye èle së r'lèva èt arëva addlé lë.

30. Jëstëmint Jésus n'èsteût ni co rintré dins l' vëladje, mins il èsteût co al' place oùçque Marthe l'aveût rèscontré.

31. Lès Jwifs, qu' èstîne dins l' maujone avou Marîye à l'ovradje à l' rëconsoler, veûynèt qu'èle së lève èt 'n'è va rat'mint à l'ëche, lès Jwifs, dë-dj' d'abôrd, pinsant qu'èle aleûve criyî d'sër lë tombe, is l' racompagnèt.

32 Quand Mariye a sti arëvèye là oùçqu' èsteût Jésus, èl' vèyant, touma à sès pids èt li dët: "Sègneûr', së t'areûs sti vêcë, më frére në sèreût ni mwart."

33. Quand il a vèyë qu'èle tchûleûve, èt qu' lès Jwifs qui l' racompagnîne tchûlîne ossë, Jésus triona dins s't' èsprët, i s' mouwa…

34. …et i dëja: "Où l'avoz mètë?" On li dët: "Sègneûr', véns veûye."

35. Jésus brêya…

36. èt adon lès Jwifs dëjîne: "Awêtîz combén ç' qu'i l' vèyeûve volti."

37. Dë ç' timps-là, saqwants dë d' zèls ont dët: "Lë qu'a drovë lès ouy' dë l'aveûle, n'areût-ë ni polë fé one saqwè po qu'i n' moure ni?"

38. Adon Jésus, co trionant au d'dins dë d'lë, a 'n'alé àl' tombe. C'èsteût on caveau èt one pîre èsteût mètouwe dëssës.

39. Jésus dët: "Tëréz l' pîre." Marthe lë soû dè mwart, li dët: "Sègneûr', i flaire dèdjà paçque c'èst s' quatième djou qu'il èst mwart.

40. Jésus li dët: "Në t'a dje ni dët quë, së t' crwèyreûs, të vièreûs l' glwère dè Bon Dië?"

41. On tëra l' pîre. Adon Jésus èlèva sès ouy' aviè l' waut èt i dët: "Pére, djë t' rinds grâce dë cë quë t' m'as ègzaucé;

42. por më, djë saveûs quë t'ègzaucèye todë, mins c'èst' à cause dèl' masse dë djins là autoù, po qu'is crwèynèche quë t' m'as st-avôyi."

43. On côp qu'il a st-oyë dët ça, i djoupa d'one fwate vwè: "Lazare, véns fou dë d'là."

44. Lë mwart a v'në fou, alôyi d' bindlètes à sès mwins èt à sès pîds, èt s' vësadje èsteût èvlopé avou on drap d' mwins. Jésus l'zis dët: "Dësloyiz-l' èt lèyoz-l' èn'alér."

45. Insë d'abôrd branmint dès Jwifs, lès cës qu' èstîne vënës d'dé Mariye èt qu'avîne vèyë ç' qu'il aveût fait, ont crwèyë dins lë.

46. Saqwants dë d'zèls portant sont 'n'alés dé lès farëzyins èt l'zis ont dët ç' quë Jésus aveût fait.

47. Lès grands prêtes èt lès farëzyins ont rachoné on consèy, èt ont dët: "Qu'alons-ne fé? Dè timps quë ç' t'ome-là fait branmint dès mëraukes?

48. Së nos l' lèyons ènn' alér insë, tortos crwèront dins lë, èt lès Romins vêront èt is dëstrûront nosse sinte Place èt nosse peüpe.

49. Adon, onk' dë d' zèls, Caïphe qu' èsteût pontëfe cët-an.nèye là, l'zis dët:

50. "Vos n'i conëchoz rén èt vos n' rèflèchëchoz ni quë ça v' trècasse qu'on seûl ome moure po l' peûpe èt qu' tot l' peûpe në pèrëche ni."

51. Enfén, i n'a ni dët ça dë d'lë-min.me, mins èstant pontëfe cët' an.nèye-là, i profétëja qu' Jésus d'veût morë po s' nâcion,

52. mins ossë po qu' lès èfants dè Bon Dië èsbarés tos costés, seûynèche ramënés dins l'unëté èchone avou leû peûpe.

53. A partë dë ç' djou-là, is èstîne dècëdés dè l' fé morë.

54. Sûte à ça, Jésus në cërkëleuve pës dè djou dins lès Jwifs mins i s' rësètcha lon dë d'là dins l' payës à stoc' dè désèrt dins one vële louméye Ephraïm èt il i d' mera avou ses scolis.

55. Jëstëmint on z-aleûve èsse au djou dèl' Pauque dès Jwifs èt branmint dès djins sont montés dèl campagne jësqu'à Jérusalèm, dëvant Pauque, po s' përifiyî.

56. Et trin.nant dins l' Temple, is waitîne après Jésus èt is s' dëmandîne lès onk' aus autes: "Quë v's' èst chone-të? Në vêrè-t-ë ni àl' Fièsse?"

57. Paçquë lès grands prêtes èt lès farëzyins avîne doné dès ordes po quë, qui qu' ça seûye qui conëchreût où ç'qu'il èsteût, èl' dènoncèye po qu'on polëche l'apëcî.