L'iviér a brosdé'ne fleûr sol fignèsse èdjalêye
Li p'tite vint dè tosser. Li gamin s'lamintêye.
Nos-alans-t-èsse sins hoye. Nos n'avans pus wêre di pan.
Est-ce on twért dè d'hoter qwand on crîve tot vikant?
On s'dimand'reût, Signeûr, si vos fez vos nûlêyes
po mî catchî tot l'drame qui boute dizos vos pîds.
On s'dimand'reût, Signeûr, è l'èrèdje d'ine vèsprêye,
si vos polez rik'nohe, si vos polez djudjî!
(Jean Rathmès)
Po rèsponde à Rathmès, dji di qu'n-a nou signeûr,
Ca si çoula èsteût, n'âreût pus qu'dè boneûr;
nos vik'rîs so blanc peûs, n's-ârîs turtos dè pan
èt nos pôrîs mostrer, qu'on-z-èst dès bons vikants.
Qwand âs nûlêyes dè cîr, c'èst lès lâmes dès-ovrîs,
qui l'curé si sûtî, tchouke è s'potche po fez mèsse,
d'vins dès vûdès-èglîses, divant quéques oblidjîs
èt quéques pitits èfants, po l'z-î sinti leûs fèsses!
Et l'cardinâl èt l'Pâpe, pôrît d'mander pardon
I v's-èl donrî d'on côp, li p'tit peûpe èst si bon;
si n'aveût on Bon Diu, n'âreût pus noles miséres,
et tot l'monde s'arindj'reût, brâmint mî so nosse tére.