Vos avoz råjhon.
Et m’ feye est tote li minme ki mi.
Les efants ravizèt sovint les parints edon. Ele divént ene djonne feye vosse Meliye.
Elle est tote divnowe alez. Sav’ bén k’ elle va bénvite aveur ses vint ans. Pa vola boune a maryî.
K’ ele dimeure avou s’ mame alez ; ele ni serè måy pus si bén !
Ô ! bén vos n’ pinsez nén parey ki mi, savoz ! Mi dji m’ a maryî et dji vou ki m’ feye si mareye. On passe bén ene trop pôve vicåreye cwand on est tot seu. Ca les parints n’ polèt nén todi viker. Dji sai bén ki ns estans co djonnes, mins i nos fåt tertos mori et nosse toû vénrè. Siya siya, dji vou ki m’ feye si mareye.
Ele ni hante nén co portant edon ?
Ki såreut on måy dire ! Ni hantéve dju nén bén avou Pire dispoy co pus d’ èn an k’ on n’ s’ endè dotéve nén tant seulmint e m’ måjhone ! Et vos minme n’ esteut ç’ nén parey avou Lambert…
Ô ! dji n’ pinse nén…
