LI PAN DO BON DIU 36
Pwis, tot d'on côp, påhûle et come po s' ripwèser, s'alårdjih bin a si-åhe èt, sins brut, come di l'ôle, c'è-st-a ponne s'i lètche lès caywês. Mins, d'mani keû, c'è-st-impossibe. Al vole i rik'mince sès pidjoles, mousse dizos lès bouhons èt, di s' doûs glaw'zinèdje, ènonde tos lès-oûhês, qui s' mètèt-st-a tchanter tot rèpètant-st-ås fleurs lès doûcès galguizoûtes qu'èlzî a raconté. Anfin, vo-l'-chal divant 'ne colîre : il î roufèle come on pièrdou, po s' lèyî goter d'ine plinte pèce è vèvî, qui raspâgne sès-êwes po fé toûrner l' rowe dè molin.
XV. Li vèvî
Dizos l' bleû dè cîr, li vèvî sok'têye inte lès vèrts cladjots qui s' murèt so l'êwe, so l'êwe qu'èst si keûte qui c'èst tot-a hipe si l'aîr, tot passant, l' faît 'ne gote fruziner. Sol vîle så clintchèye ni s' rimowe nole cohe, nole foye ni ram'hèye so l' plope tot bètchou. Li rat come li treûte, li rainne èt l' poye d'êwe si r'trôk'lèt påhûles divins leûs ratraîts ; èt, sins l' mârtê-d'-diâle qui passe tot zûnant, on creûreût qui l' vèye s'a r'sètchî dèl tot… Wice è-st-i dont l' ri, ci p'tit diale rènant, tot-rade si plin d' vèye, tot-rade si spitant?
Dizos l' bleû, dè cîr, li vèvî sok'têye inte lès verts cladjots qui s' murèt so l'êwe.
XVI Li molin
Dizos li p'tit viyèdje qui hågne la so l' croupèt, sès teûts d' hèrbins, li molin, maç'né d' pîres di grès, s'aspôye sol rotche, si bone vèye mére. Lès-ônês, lès sås, lès fètchîres l'èwal'pèt d'ine wåde di vèrdeûre, qui 1' brut dè ri, hûzant sol vène, a co l' don d' fé parète pus frisse.
