ptitès tchandeles a costé di s’ potale, pu l’ Mwaisse ou s’ fi, k’ esteut dozrê a Sint-Bietmé, tchantéve les litaneyes di l’ Aviedje, et nos respondîs: ora pro nobis.
Çou k’ on-z aprindéve parfaitmint avou zels, c’ esteut les priyires et l’ catruceme. Divant do tni scole, li pere situdyive po s’ apriyester; i s’ apontyive minme a pårti po Rome; mins ene djonne lurete, k’ esteut dvins ses årdeurs come lu, seurit l’ adawyî, mågré k’ ele fouxhe rossete: nosse dimeye priyesse el sipoza.
Dji m’ ritira po fé m’ prumire comunion. Li vicåre di Sinte-Feu mi kestiona, m’ accepta, et m’ acoirda, po l’ grand djoû, li deujhinme plaece e keur. Li prumire aveut dedja stî destinêye å pus ritche, cwè k’ i fouxhe assez biesse; mins i meta on louwis d’ ôr tot djaene so l’ assiete di l’ ofrande (gn a d’ l’ esprit dvins on louwis d’ ôr !)...... Dj’ î meta on djaene ossu, mins d’ ene ôte espéce; c’ esteut ene carmagnole di shijh aidants avou l’ bounet d’ liberté dsu (un décime): les deus pîces si loukît tot ewaerêyes di s’ trover l’ ene adlé l’ ôte.
On n’ ndè voléve nén portant ås priyesses cwand il agrawyît des ptits abondroets come çoula; å contraire, on les plindéve co. A ciste epoke la, il estît si måtraitîs par les possedés ki goviernît l’ payis, on lzî fjhéve passer des si laids moumints, ki, s’ il atrapît, ca feyes, ca d’ ôtes, on sfwait tour di baston, on n’ lezî meskeyéve nén.
Après aveur rimpli cisse sinte obligåcion la, dj’ ala avou onk di mes frés prinde des luçons d’ aritmetike, a deus patårs (12 cintemes) par catchet po nos deus; c’ esteut-st amon on pôve clawtî del tchåsseye di Sint-Linåd, k’ aveut, mågré çoula, ene fameuse vôgue. Les djins djhît k’ on l’ vinéve houkî dal Måjhone-del-Veye, totes les feyes k’ i gn aveut ene kimelêye håsplêye divins les contes do Rciveu. Li bon ome paréve nos penes avou on vî raezoe tot schårdé et tot-z eruni; et d’ tins in tins i s’ interompéve po braire so s’ feme ki ramtéve avou ses vijhenes: « Taijhe tu, djhéve-t i, gueuyåde di m’ ci, tchawåde di m’ la ! nos n’ polans rén fé, cåze di ti ! »
Po côper court, nos aprindîs les cwate prumirès régues machinålmint,
