obèï. Si no fî l’ mâlapri, i no mostrî l’ lon deû to no dhan : « Ti mè l’ pâret, va ; t’îrè-t-è skol, è la ti sèret batou avou n’bone vech, è on t’ t’aprè-t-è l’ kâf ! »
Di leû kosté, lè maiss è lè dam-di-skol respondî : « Awet, mètém voss fi, ji v-l’arinjrè com i fâ ; avou kékè bonè bouv-al-jaiv, jè l’ frè bin hoûté, mi, ni v’z-inbaracé nin. » Po no-z-espawté co davantech, i mannsî lè-z-èfan mâmurvin dè l’z-î fé magnî dè pan to sech, del sop â papî, è dè-z-ôtè loignrèie ki j’a roûvî.
On bai joû, mi toûr vina ; j’aveû fai piett paciainss a m’ mam, el mi hapa po l’ pogn’, mi mina juska l’ouh del mohonn di pènitinss, è m’î voléf fé intré foircémin. Mi k’a todi stu on pô vîreû, on pô tiess di hoïe, ji n’ vola nin roté on pa enn avan ; ji rézista kontt deû-z-ôtè feum ki m’apougnî po lè bress è lè janb ; ji m’ difinda di mè pî é d’ mè min com on pti foûléî, to m’ kihinan com on jônn dial divin on sèiai d’ bèneûtt-aiw : i fala ki l’ maiss abrokah sor mi avou n’koriantt wèzir’ ki m’ fa toûrné deûss treû fèie âtoû dè rin. Ci crânn ranfôr la finiha l’ trûlaie. On n’ sâreû creûr kél foiss d’ârgumin, kél lokinss i gna d’vin n’baguett di sâ ou d’ neûhî, surtou si ell è mètow enn oûf par inn om k’a goûrjî on hûfion d’ trop !… Ji mouça è l’ gaïoûl to choûlan è to trônnan.
Com a ciss-t-ag la on s’a bin ratt konzolé di baicô di pti-z-akcidin, ji kontinouwa d’î alé to lè joû sin moti ; ji n’ poléf pu mâ dè fé di m’ tiess, lè cô d’trik m’avî advairti, è ji lè sintéf co.
Ji m’trova la avou kwinze ou sass piti maçouket com mi, bâcel è valè to kmahî èçonl : c’esteû sou k’on lom asteûr ine sikol gârdiaînn, k’è portan baicô mî réglaie. On-z-î aprindév on pô a lér, trè-pô à scrîr, é on päîv ine blanmûze (5) li meû.
Vocial ine pitite liss dè liv k’on s’ siervév alôrs po lér :
