po-z-oyë tradwît Vërjîle è walon : qué crëme !
Djë l'avos dët, è vèyant vos-alûres
Quë l' djoû vêrot qu'on vos veûrot distrûre
D'on vî lingadje lë pës bia monëmint :
Au Séminaîre, vos fèyîz d'dja toûrmint
Dë tos vos maîsses qui v' mostrîne lë drwète vôye.
Noste ensègnemint, vos n' l'avoz scrît qu'à l' crôye :
Sôciyalësse !… vos-avoz tot rovî,
Èfacé tot-è d'djant « Ça, c'èst trop vî,
Ë n'è faut pës, vos fleûrs sont trop fènéyes…
On n'a chacun qu'à vëker sès-anéyes ;
Dë nosse walon, nos comincerans l' mouvemint.
N'avan.n' nén drwèt, t'-ossë bén quë l' flamind
Dë nos d'vëser come à Lîdje on së d'vëse
Dins l' chér walon, prêmî lingadje qu'on sëce
Avou l' lacia. » V'la come on traîte dë fauve
Lès sintëmints qu'on prétcheûve à l' Basse-Auve.
On cheût sès-éles, on vout 'nn'aler tot seû.
Au Séminaîre, sins ièsse on « parèsseûx »
On n'è përdeûve quë ç' qu'on-avot l'ëdéye,
Si foutant d' tot : dès-ëmeûrs coût brëdéyes
D'on sous-réjent quë s'èdjaleûve sès dwègts
Po scrîre quate notes, min.me pa lès pus grands frèds
D' l'aîr pâtèrnèl qué l' Dërècteûr mostreûve
Quand-on-avot foutë saquants chè-d'eûves…
Asteûre, c'èst pîre së c'èst vraî ç' qu'on raconte
(Nos-arëvans pës seûr à fén dè monde !)
Qu'alan.n' dëv'në ? Djë n' dîrè nén pës long :
- Vola qu'on toûne Vërjîle è plat walon !
Vraîye mascarâde : on n'è faît pës qu'on Djîle !
Dë Binche, adon ? — Vola ç' qu'on faît d' Vërjîle,
Longtimps si prôpe avou s' paletot français
Së tchapia d' sôye èt sès solés laquès
 ! mësèrâbe ! Èspéce dë mècrèyant,
Vos n'avoz nén v'nu au monde è brèyant
Mins, mète Vërjîle din-r-on fayé lingadje
Qu'on r'nîye ôte paut, qu'on n' cause pës qu'au vëladje,
C'èst candjë l'ôr po n' nos rinde qué dè plomb ;
Djë vos dësfind dè co scrîre è walon !
Totes vos-alûres, rintrez-lès dins vos potches
Djë n' prétind nén qu'on rwèmîye è s' caboche
Lë mwinde ëdéye — qué ç' seûye trësse ou plaîjant —
